جدول جو
جدول جو

معنی قاضی هروی - جستجوی لغت در جدول جو

قاضی هروی
(یِ هَِ رَ)
محمد بن احمد عبادی، مکنی به ابوعاصم. از مشاهیر علما و فقهای شافعی است که به سال 375 هجری قمری در هرات متولد شد. وی ابتدا در هرات وبعد در نیشابور از دانشمندان بزرگ آن روزگار دانش آموخت و پس از سیاحت بسیار و تکمیل دانش و تربیت شاگردان فراوان به سال 458 هجری قمری درگذشت. تألیفاتی دارد. از آن جمله است: 1- ادب القضاه. 2- الهادی. 3- المبسوط. 4- طبقات الفقهاء. (از قاموس الاعلام ترکی)
محمد برهان الدین. یکی ازکسانی است که به منصب صدارت سلطان حسین میرزا نائل گشته است. (حبیب السیر چ قدیم جزء 3 از ج 3 ص 240)
لغت نامه دهخدا

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

(قُ یِ هَِ رَ)
مولانا قدسی هروی، هروی است و شیرین گفتار و شیرین کردار است، و مرض لقوه دارد، و از این جهت آب بسیار بی اختیار از دهان او روان است و قطره قطره از آن چکان، و در این بیت گفته:
با وجود چنین دهن که مراست
شعر گویم که آب از آن بچکد.
(ازمجالس النفایس چ بانک ملی ص 190).
این مطلع هم از او است:
ای که منعم میکنی از دیدن آن گل عذار
حالت دل را نمیدانی مرا معذور دار.
(مجالس النفایس چ بانک ملی ص 190)
لغت نامه دهخدا
(حَ مَ)
ابراهیم بن عبدالله ، مکنی به ابن ابی الدم حموی و ملقب به شهاب الدین. از فقهاء و علمای شافعی اواسط قرن هفتم هجری است. وی قاضی شهر حما بوده و به همین جهت به قاضی حموی نیز معروف و از تألیفات او کتاب تاریخ مظفری است که مشتمل بر شش جلد و منحصر به تواریخ ملل اسلامی بوده و یک نسخه از آن بشمارۀ 2868 درخزانۀ بانگی فور موجود است. وی به سال 462 هجری قمریدر همان شهر وفات یافت. رجوع به قاموس الاعلام ج 1 ص 592 و تذکره النوادر ص 87 و ریحانه الادب ج 5 ص 221 شود
لغت نامه دهخدا
(جَ)
دهی است از دهستان قره از بخش میاندوآب شهرستان مراغه. در50هزارگزی جنوب خاوری میاندوآب و 13هزارگزی جنوب باختری شوسۀ شاهین دژ به میاندوآب واقع و موقع جغرافیائی آن کوهستانی و معتدل است. 219 تن سکنه دارد. آب آن از چشمه سار و محصول آن غلات، توتون، کرچک و شغل اهالی زراعت و گله داری و صنایع دستی آنان گلیم بافی است و راه مالرو دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4)
لغت نامه دهخدا
(گَ)
شغل قضا: گفت... ای ابوالقاسم یاد دار قوّادی به از قاضی گری است. (تاریخ بیهقی)
لغت نامه دهخدا
(یِ رَ)
سلمه بن فضل، مکنی به ابوعبدالله و ملقب به ابرش. از مردم ری است. وی اخبار غزوات و مغازی را دو مرتبه ازابن اسحاق استماع کرد، و به نوشتۀ بعضی اظهار تشیعمینمود، و بسیار اهل نماز و با خضوع و خشوع بوده است. او به سال 191 هجری قمری وفات یافت. (ریحانه الادب ج 3 ص 265). و رجوع به ابوعبدالله سلمه بن فضل رازی شود
لغت نامه دهخدا